|
Preguntas máis frecuentes
- O artigo 7º 1 das NHV obrigan a contar cun rocho como elemento anexo a todas as vivendas de
nova planta. O cumprimento deste apartado no proxecto se xustifica como todos os demais: con planos
e memorias xustificativas.
- O rocho non ten que cumprir as condicións do apartado I.A.3.2. para estancias, pero pode
cumprilas. O rocho ten as súas propias condicións, que se regulan no apartado I.B.4.Rochos. Estas
condicións son
mínimos, a superficie mínima é: 4 m2, polo tanto a peza que se deseñe deberá ter máis de 3
m2 para poder ser considerado rocho, segundo a normativa de habitabilidade vixente.
- En canto ás condicións mínimas de acceso, regúlanse no mesmo apartado: I.B.4, non hai
impedimento nas NHV para situalo no soto-garaxe, pero debe accederse ao mesmo dende o interior do
edificio, e cumprir as condición de compartimentación e largos mínimos, así como as instalacións
mínimas que as NHV regulan.
- Lembre que un rocho é un anexo inseparable da vivenda, pero independente dela. O rocho non
forma parte do programa mínimo da vivenda, logo non terá acceso directo dende as dependencias que
forman parte da mesma.
O artigo 7º do decreto 29/010 establece que as vivendas que se constrúan en edificacións de nova
planta deberán “contar cun rocho como elemento anexo a elas”.
O apartado I.B.4.b) establece que os rochos son “espazos de almacenamento independentes ás
vivendas, situados no propio edificio e que terán acceso dende o seu interior”.
Entendemos que no caso de vivendas unifamiliares, con parcela propia de uso exclusivo da
vivenda, poderíase admitir emprazar o rocho en calquera punto da parcela privativa sempre que o
acceso ao mesmo se realice a través de dita parcela. Neste caso non sería preciso saír á vía
pública para acceder ao rocho dende a vivenda, que é o que se pretende evitar coa esixencia de que
o acceso se produza dende o interior do edificio.
-
-
-
-
Ao ser un cambio de uso, inscribiríase dentro do artigo 8º -Actuacións en edificios
existentes, apartado A-
Obras de rehabilitación, punto 4.
Remodelación de edificio, punto 4.
Creación de novas vivendas adecuando ao uso de vivendas espazos existentes na edificación
orixinal que anteriormente non tiñan ese uso, e polo tanto queda eximida da obriga de
rocho.
-A esixencia de rocho é aplicable a toda vivenda de
nova construción independentemente da súa tipoloxía, tal e como se expón no artigo 7º das NHV. No
apartado I.B.4. das NHV, anexo I do decreto, indícase que os rochos son espazos de almacenamento
independentes ás vivendas, situados no propio edificio, e que terán acceso desde o seu
interior.
Para que estas condicións sexan factibles, nun
edificio de vivenda unifamiliar, é necesario independizar o rocho do programa de vivenda xa que
senón poderiamos entrar en contradición co punto j) do apartado I.A.3.1.2. en virtude do cal non se
admiten pezas dentro da vivenda (que non sexan servizos), con superficie superior a 3 m2, que non
cumpran as condiciones de estancia. Esta independencia está garantida cando o rocho se proxecta
fóra da superficie útil da vivenda propiamente dita.
-Segundo o apartado I.B.4, os 4 m2 de rocho son un
mínimo, non se establece unha superficie máxima nas NHV para este uso, pero debe ser un elemento
anexo á vivenda (artigo 7º), inseparable dela (I.B.4-b), e con acceso dende un lugar que non forme
parte da superficie útil do programa mínimo da vivenda e dos seus espazos de comunicación
(I.A.3.1.2-j). Este acceso debe estar no interior do edificio (I.B.4.a), entendendo como parte
deste -no caso de vivenda unifamiliar- o espazo da propia parcela urbanizado e inmediato á
vivenda.
(69) Xustificación do cumprimento das NHV-2010: nas
fichas que hai na páxina do COAG comparado vivenda unifamiliar 2c, ¿hai que cubrir o apartado I.B
EDIFICIO, no caso das vivendas unifamiliares?
Efectivamente.
Si, a esixencia de rocho é aplicable a toda vivenda de
nova construción independentemente da súa tipoloxía, tal e como se expón no artigo 7º das
NHV.
No apartado I.B.4. das NHV, anexo I do decreto, indícase que
os rochos son espazos de almacenamento independentes ás vivendas, situados no propio edificio,
e que terán acceso desde o seu interior.
Para que estas condicións sexan factibles, nun edificio de vivenda
unifamiliar, é necesario independizar o rocho do programa de vivenda xa que senón poderiamos entrar
en contradición co punto j) do apartado I.A.3.1.2. en virtude do cal non se admiten pezas dentro da
vivenda (que non sexan servizos), con superficie superior a 3 m
2, que non cumpran as condiciones de estancia. Esta independencia está garantida cando o
rocho se proxecta fóra da superficie útil da vivenda propiamente dita, tal e como adoita estar no
garaxe.
De calquera xeito, o rocho debe ser un elemento anexo á vivenda
(artigo 7º), e inseparable dela (I.B.4-b), e con acceso dende un lugar que non forme parte da
superficie útil do programa mínimo de vivenda e os seus espazos de comunicación (I.A.3.1.2-j). Este
acceso debe estar no interior do edificio (I.B.4.a), entendendo como parte deste -no caso de
vivenda unifamiliar- o espazo da propia parcela urbanizado e inmediato á vivenda.
A esixencia de rocho do artigo 7º, punto 1 do decreto 29/2010, é
aplicable a toda vivenda de nova construción independentemente da súa tipoloxía.
No apartado I.B.4. das NHV, anexo I do decreto, indícase que
os rochos son espazos de almacenamento independentes ás vivendas, situados no propio edificio,
e que terán acceso desde o seu interior.
Para que estas condicións sexan factibles, nun edificio de vivenda
unifamiliar, é necesario independizar o rocho do programa de vivenda xa que senón poderiamos entrar
en contradición co punto j) do apartado I.A.3.1.2. en virtude do cal non se admiten pezas dentro da
vivenda (que non sexan servizos), con superficie superior a 3 m
2, que non cumpran as condiciones de estancia. Esta independencia está garantida cando o
rocho se proxecta fóra da superficie útil da vivenda propiamente dita, tal e como adoita estar no
garaxe.
De calquera xeito, o rocho debe ser un elemento anexo á vivenda
(artigo 7º), e inseparable dela (I.B.4-b), e con acceso dende un lugar que non forme parte da
superficie útil do programa mínimo de vivenda e os seus espazos de comunicación (I.A.3.1.2-j). Este
acceso debe estar no interior do edificio (I.B.4.a), entendendo como parte deste -no caso de
vivenda unifamiliar- o espazo da propia parcela urbanizado e inmediato á vivenda.
A esixencia de rocho do artigo 7º, punto 1 do decreto 29/2010, é
aplicable a toda vivenda de nova construción independentemente da súa tipoloxía.
No apartado I.B.4. das NHV, anexo I do decreto, indícase que os
rochos son espazos de almacenamento independentes ás vivendas, situados no propio edificio, e que
terán acceso desde o seu interior.
Para que estas condicións sexan factibles, nun edificio de vivenda
unifamiliar, é necesario independizar o rocho do programa de vivenda xa que senón poderiamos entrar
en contradición co punto j) do apartado I.A.3.1.2. en virtude do cal non se admiten pezas dentro da
vivenda (que non sexan servizos), con superficie superior a 3 m2, que non cumpran as condiciones de
estancia. Esta independencia está garantida cando o rocho se proxecta fóra da superficie útil da
vivenda propiamente dita, tal e como adoita estar no garaxe.
De calquera xeito, o rocho debe ser un elemento anexo á vivenda
(artigo 7º), e inseparable dela (I.B.4-b), e con acceso dende un lugar que non forme parte da
superficie útil do programa mínimo de vivenda e os seus espazos de comunicación (I.A.3.1.2-j). Este
acceso debe estar no interior do edificio (I.B.4.a), entendendo como parte deste -no caso de
vivenda unifamiliar- o espazo da propia parcela urbanizado e inmediato á vivenda.
A esixencia de rocho do artigo 7º, punto 1 do decreto 29/2010, é
aplicable a toda vivenda de nova construción independentemente da súa tipoloxía.
No apartado I.B.4. das NHV, anexo I do decreto, indícase que
os rochos son espazos de almacenamento independentes ás vivendas, situados no propio edificio,
e que terán acceso desde o seu interior.
Para que estas condicións sexan factibles, nun edificio de vivenda
unifamiliar, é necesario independizar o rocho do programa de vivenda xa que senón poderiamos entrar
en contradición co punto j) do apartado I.A.3.1.2. en virtude do cal non se admiten pezas dentro da
vivenda (que non sexan servizos), con superficie superior a 3 m
2, que non cumpran as condiciones de estancia. Esta independencia está garantida cando o
rocho se proxecta fóra da superficie útil da vivenda propiamente dita, tal e como adoita estar no
garaxe.
De calquera xeito, o rocho debe ser un elemento anexo á vivenda
(artigo 7º), e inseparable dela (I.B.4-b), e con acceso dende un lugar que non forme parte da
superficie útil do programa mínimo de vivenda e os seus espazos de comunicación (I.A.3.1.2-j). Este
acceso debe estar no interior do edificio (I.B.4.a), entendendo como parte deste -no caso de
vivenda unifamiliar- o espazo da propia parcela urbanizado e inmediato á vivenda.
A esixencia de rocho do artigo 7º, punto 1 do decreto 29/2010, é
aplicable a toda vivenda de nova construción independentemente da súa tipoloxía.
No apartado I.B.4. das NHV, anexo I do decreto, indícase que
os rochos son espazos de almacenamento independentes ás vivendas, situados no propio edificio,
e que terán acceso desde o seu interior.
Para que estas condicións sexan factibles, nun edificio de vivenda
unifamiliar, é necesario independizar o rocho do programa de vivenda xa que senón poderiamos entrar
en contradición co punto j) do apartado I.A.3.1.2. en virtude do cal non se admiten pezas dentro da
vivenda (que non sexan servizos), con superficie superior a 3 m
2, que non cumpran as condiciones de estancia. Esta independencia está garantida cando o
rocho se proxecta fóra da superficie útil da vivenda propiamente dita, tal e como adoita estar no
garaxe.
De calquera xeito, o rocho debe ser un elemento anexo á vivenda
(artigo 7º), e inseparable dela (I.B.4-b), e con acceso dende un lugar que non forme parte da
superficie útil do programa mínimo de vivenda e os seus espazos de comunicación (I.A.3.1.2-j). Este
acceso debe estar no interior do edificio (I.B.4.a), entendendo como parte deste -no caso de
vivenda unifamiliar- o espazo da propia parcela urbanizado e inmediato á vivenda.
|
|
|
|